Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Εικόνες και ποιήματα για τα Θεία Πάθη

Τα Θεία Πάθη και η Ανάσταση του Κυρίου έχουν εμπνεύσει καλλιτέχνες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η βυζαντινή εικονογραφία, η γοτθική τέχνη, η Αναγέννηση, η εποχή του Μπαρόκ, αλλά και η σύγχρονη εποχή έχουν δώσει πλήθος από έργα εμπνευσμένα από τα Θεία Πάθη. Πολλοί είναι και οι ποιητές που έγραψαν στίχους με θέμα τα Πάθη του Κυρίου. Επίσης η λαϊκή μας παράδοση, με αξεπέραστο αίσθημα μέτρου, έχει δημιουργήσει υπέροχα δημοτικά τραγούδια για το θρήνο της Παναγίας.

Εικόνες των Παθών
Τα Θεία Πάθη στη βυζαντινή εικονογραφία
Ο Νιπτήρ, Θεοφάνης ο Κρης,15ος-16ος αι.




















Τα Θεία Πάθη στα θαυμάσια ψηφιδωτά της Μονής Δαφνίου

























Τα Θεια Πάθη στο έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, Ελ Γκρέκο


















Η προσευχή στο όρος των Ελαιών,1590-1595

 
Εσπόλιο,1577-1579


 
Ο  Χριστός αίρει τον σταυρό του μαρτυρίου, 1594-1604

 
Η Σταύρωση

































 Η Αποκαθήλωση, 1587-1597


 Η Ανάσταση,1600-1605


































Παρακάτω μπορείτε να δείτε έργα του Τζιότο από το Παρεκκλήσιο της Αρένας, με σκηνές από την Ανάσταση του Λαζάρου, την Βαϊοφόρο και τα Θεία Πάθη.












 
Δυο ποιήματα για τις ημέρες που έρχονται

 Η ημέρα της Λαμπρής
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


«Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε
της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε
τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη,
και από εκεί κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι,
που λες και λέει μες της καρδιάς τα φύλλα
«γλυκιά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα».


Χριστός ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες
όλοι, μικροί, μεγάλοι ετοιμασθήτε,
μέσα στις εκκλησιές τες δαφνοφόρες
με το φως της χαράς συμμαζωχθήτε,
ανοίξατε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στους Αγίους, και φιληθείτε!
φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη,
πέστε Χριστός ανέστη, εχθροί και φίλοι.


Δάφνες εις κάθε πλάκα έχουν οι τάφοι,
και βρέφη ωραία στην αγκαλιά οι μανάδες,
γλυκόφωνα, κοιτώντας ταις ζωγραφι-
σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες,
λάμπει το ασήμι, λάμπει το χρυσάφι
από το φως που χύνουνε οι λαμπάδες,
κάθε πρόσωπο λάμπει απ' τ' αγιοκέρι,
οπού κρατούνε οι Χριστιανοί στο χέρι».



Άσμα μικρό
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ


«Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος.
Είχε συνάξει λίγα φύλλα
ένα κλαδί γεμάτο φως
είχε πονέσει.
Και τώρα χάθηκε...
Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος
αγγίζει νέους ουρανούς
η προσευχή του μάχη.
Εαρ μικρό έαρ βαθύ έαρ συντετριμμένο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου