Πότε ήταν; Πριν πόσα χρόνια;... Ο πατέρας μου με κρατάει από το χέρι...Βιβλιοπωλείο Τσιφλιτάκου-από τα παλαιότερα στο Αιγάλεω- στη συμβολή της Θηβών με την Ιερά Οδό. Αγοράζουμε το βιβλίο και τα τετράδια της Πρώτης τάξης. Πότε ήταν; Σαν χθες μου φαίνεται... Ο Μίμης και η Άννα μου γνέφουν από το εξώφυλλο...Τσάντα δερμάτινη, κασετίνα ξύλινη, τετράδια Φοίνιξ και μπλε χαρτί για να τα ντύσουμε... "Να σας δείξω τις καινούργιες ξύστρες με τα ανταλλακτικά ξυραφάκια!" Μου άρεσαν πολύ, κυρίως το κουτάκι...Θα μου πάρει; Του σφίγγω το χέρι...Η ξύστρα τοποθετείται στην κασετίνα...Πότε ήταν; ...Ακόμα και τώρα η μυρωδιά κάθε καινούργιου βιβλίου, κάθε δερμάτινης τσάντας, μου θυμίζει το μακρινό απόγευμα του Σεπτεμβρίου! Πότε ήταν; Σαν χθες...Σεπτέμβρης του 1962...Καλή σχολική χρονιά, παιδιά!
 |
| Σαν χθες.... |
 |
| Από αγαπημένα τετράδια που έχω διασώσει... |
τι όμορφη και νοσταλγική ανάρτηση! Καλή μας χρονιά Πόπη!Δημιουργική, κόντρα στους ανέμους!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Τζούλια)